Ey Allah’ım! İlkleri yaşadığımız bu günlerde yaşadığımız sıkıntılar son bulsun. İlk kez farklı bir bayram yaşıyoruz.
Ailesine, evine ocağına ateş düşmeyenler buruk bir bayram yaşadı, sevdikleriyle uzaktan da olsa bayramlaştı.
Ama sevdiklerini ansızın kaybedenler bir daha gönlü şen olarak bayram yaşayamayacak.
İki binli yıllar için çok farklı hayaller kurduk. Orta yaşta olanlar iyi bilir, günlerce milenyum milenyum diye sevinç çığlıkları attık.
Takvimde eksilen her bir yaprağa olağanüstü anlamlar yükledik.
Oysa hiç düşünmedik olağanüstülük gün, ay, yıl döngüsünün birbiri ardınca gelmesi değil, olağanüstülük insanlığın gelişmesi ve iyiyi, güzeli bulmasıdır.
Nihayetinde yaşadık ve gördük biz kendimize çeki düzen vermediğimiz müddetçe hangi çağda olursak olalım ibretlik sınavlardan geçeceğiz.
İki binli yılların ilk çeyreğini doğal afetlerle ve felaketlerle yaşıyoruz.
Mikroskobik bir canlı bizi her gördüğü yerde bitirmeye çalışıyor. Biz de elimizden geldiği kadar alışkanlıklarımızı değiştirip, onun yoluna çıkmamaya çalışıyoruz. Sebebi ister biyolojik silah, isterse vahşi yaşam alanının daralması olsun bize Yüce Yaratıcımız tarafından gönderilen bir uyarıdır ve her âyetini akıl sahiplerine hitaben gönderirken ibret alıp yeryüzündeki ilahî nizama katkı sunmamızı beklemektedir.
İlkleri yaşadık, kendi hayatımızı, kendi rızamızla sınırladık. Özgürlük özgürlük diye sloganlar atarken kısıtlamalar neden gelmiyor diye farklı sloganlar keşfettik. Aylardır “Evde Kal Türkiye, Hayat Eve Sığar, Can Sıkıntısı Solunum Sıkıntısından İyidir” dedik, toplumsal bilinci oluşturup birbirimize destek olduk.
Bazı istisnaî gruplar olmakla beraber evlere kapanıp dışarıdaki düşmanın hareketleri tanımaya çalıştık. Öyle ya saldırırken hangi silahlara sahip olduğunu bilmek bize, savunma gücümüze güç katacaktı. Bu korku iliklerimize kadar işledi. Savaşın farklı bir yüzüyle tanıştık.
Bu sayede evde kalırken tefekkür ettik, bizim bu birkaç ayda gördüğümüz kısıtlamaları yıllardır gören, ablukaya alınan, öz vatanından sürgün edilen insanları daha iyi anlayabildik.
Önlem almanın yanında buruk bir bayramı yaşadığımız bu günlerde dua kılıcına da ihtiyacımız var hiç kuşkusuz.
Kurallara uyduktan sonra rabbimize dönüp, hatalarımızı fark ederek, af dilemekte ve yakarmakta güzel bir duygu ve güç vardır.
Manevî ve moral yönünden güçlü insanlar depresyona girmez, mutluluk hormonu artar, bağışıklık sistemi daha güçlü olur. Gönlümüzü dua ile süslerken okuma ve bilgi edinme yollarını çok açık tutmalıyız. İlim ve bilgi ile aydınlanıp, mutlu, huzurlu olmalıyız..
Duaların tek silah olduğu bu günlerde bize güzel, kabul edilir dualar etmeyi nasip et ey Rabbimiz! Bizler aciziz, kusurluyuz, çevremizde olan biten tüm haksızlıklara kayıtsız kaldık. Ne elimizle, ne dilimizle ne de kalbimizle engel olamadık.
Sadece insanî felaketler değil, yaşanan tüm çevre felaketlerine, doğa katliamlarına kayıtsız kaldık. Her zaman soframıza gelen nimetin şükrünü yaparken, gün gelip onlara da muhtaç kalabileceğimiz aklımıza gelmedi.
Ekranlar karşısında açlık çekenleri, bombardıman karşısında ağlayamayacak kadar şaşkınlığa düşmüş küçücük bedenleri, jandarmalar kucağında cansız taşınan umuda yolcu bebekleri görerek yaptık bayramları. Sıradan hayatımız o kadar sıradanlaşmıştı ki, evsiz, aşsız kalanları ve haksızlığa uğramış tüm mağdurları da sıradanlaştırdık.
Öyle bir sıradışı olay yaşadık ki bir anda sıradan hayatlar ayrım görmeden bozuldu.
Artık sıradan gördüğümüz tüm aksaklıkları düzeltme vakti geldi.
Artık yeryüzünde yaşanan her türlü olumsuzluk ve israfı önleme vakti geldi. Kendi gönüllerimizi çok tefekkür ve okumayla, tabii ki duayla temizleme vakti gelmiştir. İster evlerde, ister sokakta ister kurumlarda, ister kadına, ister çocuğa, isterse sağlıkçıya şiddet artmamalı.
İnsanlar özüne dönüp, kaybettiği değerleri yeniden kazanabilmeli.
Ey Rabbimiz! Sıradan yaşayıp da kanıksadığımız tüm hatalarımıza son vermeyi, doğa, çevre, canlı, cansız tüm varlıkları korumayı, sıradışı yaşadığımız salgın hastalıktan kurtulmayı ve güzel bir gönle kavuşmayı nasip et.
Hayırlı bayramlar.
RAHİME ALCAN