Yaşadığımız topraklarda hoşgörü denilince ilk akla gelen isim, belki de Hz. Mevlana Celaleddin Rumi’dir.
Hoşgörüsü ve ilmi tüm dünyaya yayılmış olan Hz. Mevlana, din ve tasavvuf konularında engin bir ilim kaynağı idi. Rumi'den bahsedip de en yakın dostu, canı, Hz. Şems-i Tebrizi’yi unutmak olmaz tabiî ki.. İnsan sevgisinin, hoşgörünün ve saygının merkezinde duran bu iki zat, çıktıkları büyük ilim yolculuğunda, pek çok kez hoşgörüsüzlük ve saygısızlıkla karşı karşıya kalmışlardır. Ancak onlar için kimin ne düşündüğü değil; Allah(C.C)’ın ne buyurduğu önemlidir. Şimdi bu güzel insanlardan kısa ama anlamlı bir olay anlatayım:
Rumi ile Şems evlerinin bahçesinde otururlarken, Şems Rumi’ye çok susadığını ama susuzluğunun çaresinin meyhanede olduğunu söyler. Rumi bu istek karşısında çok şaşırır ve endişelenir. Ama bu şaşkınlığın karşısında Şems isteğini tekrarlar ve ikisine birden birer testi şarap alıp gelmesini ister.
Ancak şişeleri hemen acele ile doldurup gelmemesini; aksine meyhanede biraz oyalanıp oradaki insanlarla sohbet etmesini söyler. Rumi bir an tereddüt eder ama sonra doğrulup; dostunun böyle bir istekle gelmesinin bir sebebi olduğunu düşünüp, meyhanenin yolunu tutar.
İtibarına zarar geleceğini düşünüp endişelenerek, hatta istemeyerek de olsa meyhaneye gider. Yüzü kıpkırmızı bir şekilde meyhaneye girdiğinde tüm sarhoşlar büyük bir şaşkınlıkla ayağa kalkarlar. Meyhaneci şaşkın bakışlarla Rumi’ye isteğini sorar ve aldığı cevap karşısında şaşkınlığı bir kat daha artar. Sonra Rumi, acele etmemesini biraz kalıp sohbet edeceğini söyler. Müdavimlerden bir sarhoşun yanına oturur.
Sarhoş çekinerek Rumi’ye niçin burada olduğunu sorar. Rumi de küçük bir imtihanda olduğunu ve itibarının sarsılmasının hakikat yolundan daha önemli olmadığını anlatır. Bunları anlatırken gözü sarhoşun başındaki yaraya çarpar. ”Nasıl oldu bu?” diye sorar.
Sarhoş masada hazır bekleyen iki şişe şarap şişesini göstererek “Bunlar yüzünden” diye cevap verir ve gece eve giderken sarhoş olduğu için iki zabit tarafından kırbaçlandığını anlatır. Rumi’nin geçmiş olsun dileklerinden sonra dostane bir şekilde koyu bir sohbete tutuşurlar. Gün ağarırken Mevlana doğrulur ve herkese selam vererek kapıya yönelir.
Bütün gece sohbet ettiği sarhoş adam son bir atakla Rumi’ye sorar: ”Söyleyin bana ey üstat Rumi, şarap niye haramdır?” der ve ekler: ”Efendim bizi gördünüz, sütten çıkma ak kaşık değiliz ama bizim kime zararımız var, biz niye hor görülüyoruz?”. Rumi’nin cevabını merak eden kalabalık büyük bir sessizlikle dinlerler. Rumi der ki: ”Mey çoğu zaman saldırganlık ve kindarlık bazen de hoş seda getirir. Bu yüzden mey haramdır. Ama bundan ne meyhaneci ne de mey kusurlu değildir. İçen içer, içmeyen içmez. Buna da kimse karışamaz”. Sessizce dinleyen grup büyük bir hürmetle üstadı selamlar ve Rumi’nin kendilerini dışlamayıp peşin hüküm vermeden yanlarına gelmesini takdir ederler.
Bu hikayede Şems tabi ki de Rumi’yi şarap içmesi için değil; hakikat yolunda bir adım daha atması, “ben”liğini! yenebilmesi, “biz”liğe! yaklaşabilmesi için oraya göndermiştir.
İnsanların kuralları olmalıdır ama bu kurallar insanları dışlamak veya yargılamak hakkını kimseye vermemelidir. Bu küçük hikayedeki gibi hoşgörü insanların birbirini anlaması için ilk noktadır. Ayrıca hoşgörü saygıyı doğurur. Biz başkalarının ne yaptığı ile değil kendimizin ne yaptığı ile ilgilenmeli, başkalarının ayıplarını görmezden gelmeliyiz.
Hoşgörüsü ve ilmi tüm dünyaya yayılmış olan Hz. Mevlana, din ve tasavvuf konularında engin bir ilim kaynağı idi. Rumi'den bahsedip de en yakın dostu, canı, Hz. Şems-i Tebrizi’yi unutmak olmaz tabiî ki.. İnsan sevgisinin, hoşgörünün ve saygının merkezinde duran bu iki zat, çıktıkları büyük ilim yolculuğunda, pek çok kez hoşgörüsüzlük ve saygısızlıkla karşı karşıya kalmışlardır. Ancak onlar için kimin ne düşündüğü değil; Allah(C.C)’ın ne buyurduğu önemlidir. Şimdi bu güzel insanlardan kısa ama anlamlı bir olay anlatayım:
Rumi ile Şems evlerinin bahçesinde otururlarken, Şems Rumi’ye çok susadığını ama susuzluğunun çaresinin meyhanede olduğunu söyler. Rumi bu istek karşısında çok şaşırır ve endişelenir. Ama bu şaşkınlığın karşısında Şems isteğini tekrarlar ve ikisine birden birer testi şarap alıp gelmesini ister.
Ancak şişeleri hemen acele ile doldurup gelmemesini; aksine meyhanede biraz oyalanıp oradaki insanlarla sohbet etmesini söyler. Rumi bir an tereddüt eder ama sonra doğrulup; dostunun böyle bir istekle gelmesinin bir sebebi olduğunu düşünüp, meyhanenin yolunu tutar.
İtibarına zarar geleceğini düşünüp endişelenerek, hatta istemeyerek de olsa meyhaneye gider. Yüzü kıpkırmızı bir şekilde meyhaneye girdiğinde tüm sarhoşlar büyük bir şaşkınlıkla ayağa kalkarlar. Meyhaneci şaşkın bakışlarla Rumi’ye isteğini sorar ve aldığı cevap karşısında şaşkınlığı bir kat daha artar. Sonra Rumi, acele etmemesini biraz kalıp sohbet edeceğini söyler. Müdavimlerden bir sarhoşun yanına oturur.
Sarhoş çekinerek Rumi’ye niçin burada olduğunu sorar. Rumi de küçük bir imtihanda olduğunu ve itibarının sarsılmasının hakikat yolundan daha önemli olmadığını anlatır. Bunları anlatırken gözü sarhoşun başındaki yaraya çarpar. ”Nasıl oldu bu?” diye sorar.
Sarhoş masada hazır bekleyen iki şişe şarap şişesini göstererek “Bunlar yüzünden” diye cevap verir ve gece eve giderken sarhoş olduğu için iki zabit tarafından kırbaçlandığını anlatır. Rumi’nin geçmiş olsun dileklerinden sonra dostane bir şekilde koyu bir sohbete tutuşurlar. Gün ağarırken Mevlana doğrulur ve herkese selam vererek kapıya yönelir.
Bütün gece sohbet ettiği sarhoş adam son bir atakla Rumi’ye sorar: ”Söyleyin bana ey üstat Rumi, şarap niye haramdır?” der ve ekler: ”Efendim bizi gördünüz, sütten çıkma ak kaşık değiliz ama bizim kime zararımız var, biz niye hor görülüyoruz?”. Rumi’nin cevabını merak eden kalabalık büyük bir sessizlikle dinlerler. Rumi der ki: ”Mey çoğu zaman saldırganlık ve kindarlık bazen de hoş seda getirir. Bu yüzden mey haramdır. Ama bundan ne meyhaneci ne de mey kusurlu değildir. İçen içer, içmeyen içmez. Buna da kimse karışamaz”. Sessizce dinleyen grup büyük bir hürmetle üstadı selamlar ve Rumi’nin kendilerini dışlamayıp peşin hüküm vermeden yanlarına gelmesini takdir ederler.
Bu hikayede Şems tabi ki de Rumi’yi şarap içmesi için değil; hakikat yolunda bir adım daha atması, “ben”liğini! yenebilmesi, “biz”liğe! yaklaşabilmesi için oraya göndermiştir.
İnsanların kuralları olmalıdır ama bu kurallar insanları dışlamak veya yargılamak hakkını kimseye vermemelidir. Bu küçük hikayedeki gibi hoşgörü insanların birbirini anlaması için ilk noktadır. Ayrıca hoşgörü saygıyı doğurur. Biz başkalarının ne yaptığı ile değil kendimizin ne yaptığı ile ilgilenmeli, başkalarının ayıplarını görmezden gelmeliyiz.
Herkesin düşüncesine saygı gösterir ve birbirimize hoşgörü ile yaklaşırsak eğer; inanın ki hayat çok daha güzel olacaktır. Kavgalar azalacak, birbirimizi çok daha iyi anlayacak; “Ben” için değil, “BİZ” için, toplumumuzun aydınlık yarınları için uygarca tartışmaya başlayacağız…
En İçten Hoşgörüm ve Saygılarımla…
Serhat Kayın
Günün Sözü :“Hayat bir sınav ise eğer; bu sınavın son sorusu “o ne yaptı?”, “şu ne yaptı?” değil; “SEN NE YAPTIN?” olacaktır elbette…
Serhat Kayın
Günün Sözü :“Hayat bir sınav ise eğer; bu sınavın son sorusu “o ne yaptı?”, “şu ne yaptı?” değil; “SEN NE YAPTIN?” olacaktır elbette…
ersen 14 Yıl Önce
çok begendim yazınız bastan sona kadar haklısın ersen-soma
mesabay 14 Yıl Önce
Eline,yüreğine sağlık Serhat abi. Çok güzel bir yazı olmuş. Diğer yazını da şimdiden merak ediyorum :)
emine 14 Yıl Önce
bu kadar güzel anlatılabilir.
yesevi 14 Yıl Önce
Günlük çıkarlar ve şahsi ihtiraslar ile insanların birbirinin gırtlağına sarıldığı, insanların aile mahremiyetlerinin dahi basit çıkarlar uğruna kamuoyuna servis edildiği bugünlerde ders ve ibret alınacak çok anlamlı bir yazı olmuş. Günümüz insanının en muhtaç olduğu şey'i (hoşgörüyü) ne güzel anlatmışsınız.Elinize ve yüreğinize sağlık.
RAAM 14 Yıl Önce
KARDESİM SONUNA KADAR KATILIYORUM YAZDIĞINA İÇMEK SORUN OLMAMALI İNSAN KENDİNİ BİLİYORSA AMA BİZİM MİLLETİMİZ NE YAPIYOR ALKOL SATAN YERLERİ KAPATIYOR KISITLIYOR YASAKLAR DAHA CEZBEDİCİSİR BU UNUTULMAMALI ALKOL SATISINI YASAKLAMAYA CALISAN Bİ ZİHNİYET YERİNE DAHA DENETİMLİ Bİ ŞEKİLDE SATILABİLİR ESKİDEN KAHVELERDE İÇİLİRMİS BİZİM BÜYÜKLERİMİZ E SORARDIM GAYET SEVİYELİ OLURDU KİMSE KENDİNİ BİLMEZLİK ETMESDİ DİYORLAR YA ŞİMDİ HER SEY DAHA FARKLI BİRDE ALKOL TÜKETİMİNDE SIRALAMADAKİ İLLERİN BİRİ KONYA İŞTE BİR ŞEYİ YASAKLARSAN BU SONUCLARI DOĞURUYOR :-) SAYGILAR
Simge Fındıklı 14 Yıl Önce
Çok güzel olmuş Serhat Abi, ne güzel yazmışsın yine. Devam et yazmaya beğeniyle takip ediyoruz. Geçen yıl tanıdım ben Şemsi-i Tebrizi'yi. ve gerçekten hayran kaldım bu insana. Elif Şafak'ın "Aşk" adlı romanında oldukça hikayesi var Mevlana ve Şems'in. Geçen ay alıp okuyamadığım Sinan Yağmur'un "Aşkın Gözyaşları" adlı kitap da bu iki aşıktan bahsediyor. Meraklılara..
Fındık kurdu 14 Yıl Önce
Bu güzel ve özel yazı için seni tebrik ederim. Umarım mesajlar yerini bulur. Saygı ve Sevgiler..
kadir koparan 14 Yıl Önce
serhat abi gerçekten çok anlamlı çok beğendim ön yargılı olmamalıyız hayatta bence herkezin haline durumuna kararlarına saygı göstermeliyiz..
İsmail Gül 14 Yıl Önce
Tebrik ederim güzel bir yazı olmuş...Tabi burada alkolün haram olduğunu ve bir damlasının bile dinen yasak olduğunu hatırlatma ihtiyacı duyuyorum..yanlış anlaşılmaması adına...Mevlana'nın hoşgörüsü alkole değil alkol müptelasına diyorum...verilen güzel mesajlar için teşekkürler...
ersan dündar 14 Yıl Önce
yeğen yazını keyifle okudum.Eylemsel ve tarihsel özdekçi öğretinin açıkladığı üç büyük evrensel yasadan biri...... Karşıtların birliği ve savaşımı yasası ile nicelikten niteliğe geçiş yasası adlarını taşıyan öteki evrensel yasalarla birlikte olumsuzlanmanın olumsuzlanması yasası doğanın, bilincin ve toplumun evriminde geçerli olan evrensel bir yasadır. Sonsuz ve sınırsız evrim, tüm evrende bu üç yasanın izlemesiyle gerçekleşir. Sonsuz ve sınırsız evrende sonlu ve sınırlı nesne ve olaylar, bu yasalarla doğar, büyür ve ölürler. Ne var ki ölümleri de yeni bir doğumu sağlamak, eş deyişle genel gelişmeyi gerçekleştirmek içindir. Her yeni eskir ve yerini yenisine bırakır. Eskinin yerini yeniye bırakması olumsuzlanmanın olumsuzlanmasıdır. Çünkü eski bir zamanlar yeniydi ve kendisinden eski olanı olumsuzlayarak varlaşmış ve yeni olarak kendini meydana koymuştu. Şimdi ise bu olumsuzlayan yeni, kendisinden daha yeni tarafından olumsuzlanmaktadır. diğer yazılarını merakla bekliyorum.
mustafaal 14 Yıl Önce
serhat abim zaten uzun zamandır kafa yoruyorum bu şems,mevlana öğretilerine.. güzel yorumlamışsın.. eline sağlık..
İbrahim YETÜT 14 Yıl Önce
Bu güzel yazını soluksuz okudum...İnceden inceye donmuş ve taşlaşmış kalplere bile temas ettiğini düşünüyorum.
Alaattin çakır 14 Yıl Önce
güzel bir yazı siz genclerin böyle doğru bakış pencersinde olmanız sevindirici.ama ben size yine hz Mevlanın bir sözünü hatırlatırım _HAMDIM,PİŞTİM,YANDIM_Her insan senin gösterdiğin bakış acısıyla bakabilmesi için bu süreci yaşaması gerektiği kanaatindeyim.
Bu harika 10 Yıl Önce
gerçekten kısa ve anlamlı bir hikâye teşekkürler serhat abi sayede ev ödevimi rahatlıkla tamamladım
Bir kız çocuğu 10 Yıl Önce
serhat abi senin yazılarını hayranlıkla okuyorum ve eminim ki herkes bu yazıları içtenlik ve saygıyla tekrar tekrar okumuştur.bütün yazdıklarını için teşekkür ediyorum herkesinherkesin de okumasını tavsiye ediyorum.
Bir kız çocuğu 10 Yıl Önce
serhat abi sizin yazdığınız bu yazıyı çok beğendim ve herkesin okumasını tavsiye ediyorum.çünkü bu yazıda hoşgörü ve saygı anlatılmış. eminim ki merkezde anlayış ve içtenlikle bu yazıyı okumuştur.serhat abimizede çok teşekkür ediyorum.