Merhabalar sevgili okurlarım...
Bu yazımda sizinle "Gurbeti" konuşmak istiyorum.
Bu yazımda sizinle "Gurbeti" konuşmak istiyorum.
Değerli Kirkagac.NET okuyucuları, ilk yazımda da belirttiğim gibi ben Bosna-Hersek’te eğitimimi sürdürmekteyim.
Ah gurbet ah… Kuvvetle hissettiğim sıla özleminin yürek bahçeme apansız düşürdüğü ateşle kucak kucağa yanıyorum.
Hasrete hasret ekleyip özlemlerim büyüdü, gönlüme hüzün büründü.
Yüreğime “cız” etmiş, dalıp gidiyorum memleketime ve kopup gidiyor içimden bir şeyler.
Mostar Köprüsü’nün altında akan nehir gibi gözlerimdeki yaş eşlik ediyor bana bu aralar
Memleketimin özlemiyle uyuyorum, yüreğimin sızlanmasıyla gözlerimi açıyorum evimde olmak istiyor ruhum…
Ah gurbet ah… Kuvvetle hissettiğim sıla özleminin yürek bahçeme apansız düşürdüğü ateşle kucak kucağa yanıyorum.
Hasrete hasret ekleyip özlemlerim büyüdü, gönlüme hüzün büründü.
Yüreğime “cız” etmiş, dalıp gidiyorum memleketime ve kopup gidiyor içimden bir şeyler.
Mostar Köprüsü’nün altında akan nehir gibi gözlerimdeki yaş eşlik ediyor bana bu aralar
Memleketimin özlemiyle uyuyorum, yüreğimin sızlanmasıyla gözlerimi açıyorum evimde olmak istiyor ruhum…
Benim gibi varsa aranızda gurbetçi; beni çok iyi anlarlar.
Hele bir de benim gibi gurbeti en derinden Türkiye’den kopuk yaşayanlar varsa çok iyi anlarım onları da…
Hele bir de benim gibi gurbeti en derinden Türkiye’den kopuk yaşayanlar varsa çok iyi anlarım onları da…
Siz hiç hissettiniz mi saç dibinize kadar hasreti?
Özlemim benim saç dibime kadar rahatsız eder oldu…
Yaban ellerde yüreğiniz hiç yabancılaştı mı?
Buram buram memleketin kokusu yüreğinizi hiç yaktı mı?
Özlemim benim saç dibime kadar rahatsız eder oldu…
Yaban ellerde yüreğiniz hiç yabancılaştı mı?
Buram buram memleketin kokusu yüreğinizi hiç yaktı mı?
Özlüyorum delicesine canım vatanımı, toprağımı, memleketimi…
Çok özlüyorum babamı, annemi, kardeşimi, ağabeyimi…
Çok özlüyorum babamı, annemi, kardeşimi, ağabeyimi…
Sabahları yaptığım kahvaltıda, akşam yemeğimde ailemi arıyorum yanımda...
Annemin yaptığı yemekleri özlüyorum; düğün yemeğini, keşkeği, paça pidesini tatmak istiyor damağım..
Annemin yaptığı yemekleri özlüyorum; düğün yemeğini, keşkeği, paça pidesini tatmak istiyor damağım..
Özlüyorum akraba ziyaretlerini, komşularımı…
Memleketimde sevdiklerimi, gezdiğim sokakları her Perşembe günleri çıktığım Kırkağaç'ımın çarşısını gezerek, anneannemde oturup simitle beraber çay içmesini özlüyorum.
Memleketimde sevdiklerimi, gezdiğim sokakları her Perşembe günleri çıktığım Kırkağaç'ımın çarşısını gezerek, anneannemde oturup simitle beraber çay içmesini özlüyorum.
Can ötesi dostlarımla Kırkağaç'ımın çay bahçesinde, Cafeler’de yapılan hoş sohbetlerle birleşen keyifle şenlenmeyi istiyor kalbim…
Bosna’yı Kırkağaç gibi düşünerek kendimi motive etmeye çalışıyorum.
Hatta burada da Kırkağaç'ımda ki gibi büyük bir dağ var.
Burada ki dağa baktıkça hem ohh ne güzel tıpatıp aynı memleketimin dağı var diye seviniyorum, bazen de memleketimin özlemiyle bakarken üzülüyorum,
gözlerim doluyor.
Hatta burada da Kırkağaç'ımda ki gibi büyük bir dağ var.
Burada ki dağa baktıkça hem ohh ne güzel tıpatıp aynı memleketimin dağı var diye seviniyorum, bazen de memleketimin özlemiyle bakarken üzülüyorum,
gözlerim doluyor.
Dışarıda yürürken memleketimde yürüdüğüm sokaklardaki yabancı dil konuşmayan memleketimin insanının aklıma düştüğü gibi özlüyorum.
Kulaklığımı takıp dinlediğim müzikler bile ailem ailem der gibi ritim tutuyor.
Kaldığım yerde tek bir odada dört duvar arasında olmak değil evimin mutfağına gidip dolaptan bir şeyler alıp yemesini, TV’yi açıp dizileri izlemesini, odamda sessiz sakince saatlerce doyasıya kitap okumasını özledim.
Gökyüzü gibi olan yüreğim evimdeki sessizliği, sakinliği, huzuru ve evimin yıldız gibi parlak olan her bir odasını arıyor gözlerim.
Bazen Başçarşıdaki sebil gibi kendimi çok yalnız hissediyorum halbuki etrafımda kalabalık ama var mı memleket, aile, özlem gibisi…
Gurbetçilerin aklı bir orada bir burada, iki eli böğründe, çaresiz ve yüzü hep vatana dönük yaşar durur gurbet akşamlarını…
Gecenin güne kavuşmak istediği gibi kavuşmak istersin memleketine…
Kaç ah çekersin derinden bir anı bile çıkmaz aklından ana kucağında baba ocağındaki günlerin…
Gecenin güne kavuşmak istediği gibi kavuşmak istersin memleketine…
Kaç ah çekersin derinden bir anı bile çıkmaz aklından ana kucağında baba ocağındaki günlerin…
Ailenizin yanında yaşıyorsanız eğer ailenizin, memleketinizin kıymetini çok iyi bilin.
Hiç bir şey ailenin yerini tutmaz. Gurbettir, dibindeyken kıymetini bilmediğin sevdiklerinin, değerini öğreten.
Hayatın onlarsız bir anlamı olmadığını, yaşadığın her günde yavaş yavaş içine işleyen…
Üzmeyin ailenizi bir gün gelecek ararken bile bulamayacacağız koca dünyadan göçüp gitmiş olacaklar…
Hiç bir şey ailenin yerini tutmaz. Gurbettir, dibindeyken kıymetini bilmediğin sevdiklerinin, değerini öğreten.
Hayatın onlarsız bir anlamı olmadığını, yaşadığın her günde yavaş yavaş içine işleyen…
Üzmeyin ailenizi bir gün gelecek ararken bile bulamayacacağız koca dünyadan göçüp gitmiş olacaklar…
Gurbetteysen memleketine kavuşacağın günü sayarsın, takvimden yaprak yaprak koparırsın…
Bavulumun içine burada yaşadığım kederleri, sevinçleri, üzüntülerimi doldurup bavulumu elime alıp uçağa bineceğim günü heyecanla bekliyorum.
Burnumda tütüyor vatanım, Kırkağaç ve ailem…
Bavulumun içine burada yaşadığım kederleri, sevinçleri, üzüntülerimi doldurup bavulumu elime alıp uçağa bineceğim günü heyecanla bekliyorum.
Burnumda tütüyor vatanım, Kırkağaç ve ailem…
Beklenen gün gelecekse, çekilen çile kutsaldır zalim gurbet…
Çok sevdiğim Kırkağaç’a selamlar dilerim…
Hoşçakalın..
TUBA SÖNMEZ
Hoşçakalın..
TUBA SÖNMEZ
çok doğru söylüyorsunuz gurbet hayat kavramını daha çok öğretiyor.güzel yorumunuz için çok teşekkür ediyorum takipte kalmanız dileğiyle.saygılarımla.