Ne oldu da birden bu olaylar yükseldi ya da hep böyle miydi de biz mi fark edemedik.
Geleceğimize yapılan bu hayâsızca davranışları niçin göremiyoruz?
Onların parklarda oynaması gerekirken sokaklarda, trafikte dilenmesine nasıl göz yumuyoruz?
Çocukken gelin olmaları ne kadar doğal?
Kendilerini büyütmeden nasıl çocuk büyütebilirler?
Kendinden büyük adamların kahırlarını nasıl çekerler?
Bu sorular uzar gider böyle sorular değil de önemli olan cevaplar ama biz bunların cevaplarını senelerdir bulmuş değiliz.
Cevabı da kişisel olarak aramamalıyız kendi çocuğumuza olduğu gibi çevremizdeki masum çocuklara da faydamız olmalı.
Onlar köprü altlarında taşlar üzerinde aç yatarken büyüklerimizde buna bir çözüm bulmalı. Aileye de büyük görev düşüyor.
Anne babalar sokaklarda çocuklarını yalnız bırakmamalı yabancılara karşı eğitmeli dikkatli olması için uyarmalı.
Onlar bir şekere bile kanabilecek kadar masumlar.
Bütün işkencelere dur denmeli çocuklarımız rahat bir şekilde oynayabilmeli çünkü çocuklar oynayarak büyürler.
Çocuklarımız için yapmamız gereken onları sevip saygı göstermek biz sevip sayarsak çocuklar da bize sevgi saygı gösterir ve adil olur.
Çocuklar ne görürlerse onu uygular.
Artık başka aileler üzülmesin artık çocuklarımız ölmesin işkence görmesin.
HİLAL BÜŞRAN DURHAN
o yüzden de cocuklarimiz da bilinçsiz yetişiyor. çocukları sadece büyütüyorlar yetiştirmiyorlar..