Çocuk zamanlarımıza dönmek için neler vermezdik ki çoğumuz.
Hayatın en ücra zamanlarını bile değerlendiremedik.
Hayatın en ücra zamanlarını bile değerlendiremedik.
Ne çocuk olabildik; ne de gönlümüzce eğlenebildik.
Gözlerimizi açtığımızda bir baktık ki zaman su gibi akıp gitmiş.
Hani küçükken hepimiz “Bir büyürsem” sözünü çok kullanmışızdır.
Bilmedik bu kadar sorumluluğun yükleneceğini.
Gözlerimizi açtığımızda bir baktık ki zaman su gibi akıp gitmiş.
Hani küçükken hepimiz “Bir büyürsem” sözünü çok kullanmışızdır.
Bilmedik bu kadar sorumluluğun yükleneceğini.
Önce ilkokul, sonra lise ve üniversite.
Evet; üniversite sonrası asıl başlayan gerçek zamandan kesitlerle karşı karşıya kaldık.
Gerçekler asıl şimdi başladı bizi derinden yaralamaya.
Gerçekler asıl şimdi başladı bizi derinden yaralamaya.
Ben üniversite okudum bile diyemiyorsun.
Çünkü günümüz Türkiyesi’nde okulu okumak bile para etmiyor.
En çok okuyanın zoruna da giden elbette budur.
Okumak için; yaban ellerde anne babadan ayrı zorluklar içinde, ailelere hissettirmeden günlerce aç kalmak, arkadaşlarının yapabildiklerini senin yapamaman ve en önemlisi de gece gündüz çalışıp okulu başarılı bir şekle bitirdiğin halde iş yok dünyasına yani GERÇEK DÜNYAYA hoş geldin.
Çünkü günümüz Türkiyesi’nde okulu okumak bile para etmiyor.
En çok okuyanın zoruna da giden elbette budur.
Okumak için; yaban ellerde anne babadan ayrı zorluklar içinde, ailelere hissettirmeden günlerce aç kalmak, arkadaşlarının yapabildiklerini senin yapamaman ve en önemlisi de gece gündüz çalışıp okulu başarılı bir şekle bitirdiğin halde iş yok dünyasına yani GERÇEK DÜNYAYA hoş geldin.
Hayat bu işte!!
Zorumuza giden ve gitse bile bazıları için fark etmeyen.
Okuyan insanın tırnaklarıyla kaza kaza bir yerlere gelmek isteyenlerin verdiği çabanın, hayat mücadelesinin yanında torpillerin var olduğu; yata kalka bir yerlere gelen insanların başarı dolu hikayeleri.
Okuyan insanın tırnaklarıyla kaza kaza bir yerlere gelmek isteyenlerin verdiği çabanın, hayat mücadelesinin yanında torpillerin var olduğu; yata kalka bir yerlere gelen insanların başarı dolu hikayeleri.
Hiç baktınız mı?
Ya da bakmayla değil hissettiniz mi?
Bunca mücadele veren o gençlerin sırf aileleri için bir şeyler yapmak isteyenlerin gözünde baktınız mı hayata?
Ya da bakmayla değil hissettiniz mi?
Bunca mücadele veren o gençlerin sırf aileleri için bir şeyler yapmak isteyenlerin gözünde baktınız mı hayata?
Hiç gördünüz mü onların çektiği vicdan azabını.
Asıl vicdan azabı çekmesi gerekenlerin yerine mücadelelerinde pes eden o gençlerin çektiği vicdan azabını.
Asıl vicdan azabı çekmesi gerekenlerin yerine mücadelelerinde pes eden o gençlerin çektiği vicdan azabını.
Evet çoğunuz ne vicdan azabıymış diyecektir.
O gençlerin verdiği, daha doğrusu çektiği vicdan azabı ailelerine yük olması.
Onların boğazlarından kesip bir bin şartla okuttuğu duygusunu bilen o gençlerin.
Torpille bir yerlere gelen insanların göremedikleri bir vicdanın hikayesini.
Sadece torpil mi ?
Hayır şirketlerin, firmaların istedikleri koşullar.
3 yıllık 5 yıllık deneyimler.
Hayır şirketlerin, firmaların istedikleri koşullar.
3 yıllık 5 yıllık deneyimler.
Öğretmek için çaba verdiniz mi? Bir şans verdiniz mi? Nerde nasıl olması gerektiğini bilmemize bir şans verdiniz mi?
HAYIR!!
Her şeyi hazır vaziyetlerde, sizden önceki firmalardan öğrenilmiş şekillerde gelmemiz gerektiği düşüncesiyle karşımıza çıkan bütün kapılarımızı kapattınız bir bir hayallerimize?
Soruyorum!!! Evet bu durumda biri olarak soruyorum!!
SİZ BU DURUMLARA ŞİMDİKİ YAŞANTINIZA BU ŞARTLARLAMI GELDİNİZ?
EMEKSİZ…HAYALSİZ… BAŞARI HIRSI OLMADAN!
EBRU SARUHAN
EBRU SARUHAN
ya dogru dıyorsunuzda allah askına sız bu yazdıklarınızın kaçta kacanı yaptınız sıze suan deslerkı gelın resmı bır kurumda ıs ne yaparsınız yok torpil var ben ıstememmı dıyeceksınız bazı dusuncelerınız cok batıl ve cagılce gercek hayat yasadıgın ve cevrenın yasadıgı hayatdır ne gerektırıyorsa onu yapmak farzdır ebru hanım