Hatıralardır, şarkılardır, dostluklardır beni hayata bağlayan..

Geçmiş yılardan kalma bir siyah-beyaz fotoğraf gördüğümde kendimi hemen o yıllara götürürüm.
Kim bilir neler yaşandı o yıllarda diye düşünür ve kendimi bir kenarda tutarım.

1630’lu yıllardan bugüne, tüm Kırkağaç tarihi mevcut elimde..
10 yıla varan bir araştırma…

Yakın tarihi zaten yaşadım..
Hepsini anlatabilirim..
Yaşadığımız, havasını teneffüs ettiğimiz bu muazzam Kırkağaç her haliyle bir tarihtir…

Kimse küçük görmesin şehrimi asla izin veremem…
Tarihime de saygısızlık varsa kim olursa olsun bilsinler ki her zaman karşılarındayım.

Bugün Kirkagac.NET’te ilçemizin tarihi evlerinin restorasyon olacağı bizzat Sayın Kaymakamımız Ali SIRMALI Beyefendi tarafından açıklandı..

Kırkağaç’ımızın çok sevdiği ve O’nun da bizleri sevdiğine inandığım değerli Kaymakamımızın bu açıklaması yüreklerimize su serpmiştir..

İşte devlet faktörü..

O muazzam yapıların çürümeye, yıkılmaya terk edilmeleri ve tıpkı kilisede olduğu gibi rant edinilmeleri tüm Kırkağaç Halkını rahatsız etmektedir.
Yerel yönetim bu konuya duyarsız kalmakta ve restore edildiği düşünülen tarihi çarşı da aslına uygun restore edilmemiştir.

Geçmiş yıllardan aklımda kalan küçük bir anekdotu sizlere aktarmak isterim..

80’li yıllarda “Yeniasır” gazetesinin bir muhabiri, yazarı, Kırkağaç’a gelir, şehrimizi gezer, İzmir’e döndüğünde de “Kırkağaç’ta Şair Eşref’i göremedim” diye manşetten bir yazı yayınlar..

O dönemin Kaymakamı Sayın Atilla YAŞA‘da ilk iş olarak Şair Eşref’in heykelini yaptırır..
İşte devlet adamlığı anlayışı…

Ben hep şöyle düşündüm bilmem yanılıyor muyum ?
Kırkağaç dışında yaşayanlar, ya da Kırkağaç ta devlet hizmeti gören yetkililer bu şirin ilçemizi daha çok sevmişlerdir..
İşte Atilla Yaşa, İşte Ali Sırmalı örneği…

Sayın Kaymakamımız, inanın bu güzide ilçemizde bir çok tarihe tanıklık etmiş yapı kendi haline terk edilmiştir..

Hadi bir gayret bunları kurtaralım ve isminiz altın harflerle Kırkağaç Tarihine yazılsın…

Yazacak çok şey var aslında bu konuda..
Hangi birini anlatsam..
Keşke insanlar o tarihi evler kadar vefalı olabilseydi..

Örneğin Türkbirliği İlkokulundan mezun olan bir vatan evladı yıllar sonra okulunu görmeye geliyor, ancak o eski okul yok yerinde…

Yıkmışlar o güzelim tarihi eseri, yerine yapmışlar betonarme ucube bir bina..
Sanki etrafında boş alan yokmuş gibi o güzelim tarihi yıkmışlar…

Kimin ne hakkı vardı?
Bu kadar tarihinden yoksun kimlerdi?

Yerel yönetimler ve anıtlar kurulu zerre kadar ilgi duymamışlar tüm olup bitenlere…
Hani tarihi hamam nerede?
Niye yıktınız?.

Tevfikiye Mahallesindeki koskoca tarihi kilise nerede?
Ya diğer evler?.
Kim kazandı?.

Sadece imtiyazlı birkaç kişi kazandı..
Koca bir tarih ise yok oldu…

Osmanlı mimarisi bile korunamadı…
Gidin Bursa’ya görün restore edilen Osmanlı eserlerini..
Gidin Şirince’ye görün o muazzam yapıların tarihe kazandırılışını..
Kırkağaç 50 tane Şirince eder ancak yerel yönetimin ilgisi gerek…

Değerli Kırkağaçlılar..
Bu tarih bizim tarihimiz, hepinizi duyarlı olmaya davet ediyorum.
Saçlı Efe Sokağındaki rezalete bir sonraki yazımda değineceğim…

Koskoca Cumhuriyete hizmet etmiş, Yunanı kovmuş, yaşamı cephelerde geçmiş bir kahramanın adının içler acısı bir sokağa veriliş öyküsünü yakında burada bulacaksınız.

Koskoca Kırkağaç’ta bir ulusal kahramanın kocaman caddelere adı verilmesi gerekirken bakın nerelere layık görülmüş…

Yakında yazacağım burada…

Tarih yüklü Kırkağaç’ımdan yine tarih yüklü bir video slayt hazırladım sizler için..
Umarım beğenirsiniz.
Lütfen büyük ekran izleyin..

Herkese saygı ve sevgilerimle..

Akın YAKIT