20 Mart 2014 tarihinde Kirkagac.NET haber sitemizde “BİR YANLIZ EFE” başlıklı yazımın üzerinden tam bir buçuk ay geçti.
Çok değerli Kırkağaç halkının yazıma olan ilgisi tarih bilincinin ve geçmişine ne kadar da tutkuyla bağlı olduklarını göstergesi oldu.
Bu yazıyla birçok şey değişti hayatımda, Kırkağaç'ın kendi tarihine geçmişine merakı ve bu havzada yaşanan en çetin savaşları, adı türkülere yazılan Ayşe gelinleri, tarihi antik çağlara uzanan şehrimiz Kırkağaç'ın o keşfedilmeyi bekleyen tarihinin gizemi içinde buldum kendimi.
Bu yazıyla birçok şey değişti hayatımda, Kırkağaç'ın kendi tarihine geçmişine merakı ve bu havzada yaşanan en çetin savaşları, adı türkülere yazılan Ayşe gelinleri, tarihi antik çağlara uzanan şehrimiz Kırkağaç'ın o keşfedilmeyi bekleyen tarihinin gizemi içinde buldum kendimi.
Ve bir Kırkağaç hayranı olarak yazıyorum şimdi karşınızda. Dar sokaklarında yürüyorken Rum evlerinin hala o tarihi dokusuyla dimdik ayakta duruyor olması ve o ahşap pencereli büyük oyma kapıların ardında, hala sıcacık bir tas çorbanın kaynadığını hissediyor olmak ve birçok neden vardır burayı sevmeniz için.
Kırkağaç'lı olmanıza bile gerek yok, her taşın altından bir hikâye, bir tarih çıkıyor kimi acı, kimi tatlı, kimi de komik anılar, unutulmayan aşklar, pazara kadar değil mezara kadar dedirten dedeler, eski topraklar, Kırkağaç'ın yaşı 75 ve üstü olan sevimli dedelerini dinlemenizi, öpülesi elleri ile gözlerindeki tatlı tebessümü görmenizi dilerim.
Şimdi eskiden kadınların neden kıvrak bağladıklarının gerçeğini daha iyi anlıyorum, kıskanası güzellikleriyle kıvrağın altından manalı bakan renkli gözlü, beyaz tenli, sağlık dolu, al yanaklı güzel kadınların öyle bir kaç kelime etmek yetmez güzelliklerini anlatmaya, tarlada çalışır yağmur çamur demez ama sen onu bir de düğünlerde gör, en güzelini giyer, bir de bileziklerini şangırdattı mı ondan mutlusu ondan güzeli yoktur Kırkağaç ovasında.
20 Mart’tan bu yana çok şey değişti, benim tarihe olan aşkım her geçen gün artarken ve her gün Kırkağaç'ımla ilgili yeni bir şeyler öğreniyorken, elime geçen onca bilgiyi tarihi yazıyı size aktarma çabasında olduğum bu günlerde bir önceki yazımın sadece bir yazı olarak kalması üzüntüsü içerisindeyim.
Kırkağaç Kuva-i Milliye'nin gurur tablosudur bu şehir efeler yiğitler şehridir Hüseyin Efe'yi yalnız bırakmak onursuzluk tarihine yüz çevirmektir.
Unutmayınız ki onlar bu vatanı bize kanlarıyla aç susuz ayağında yırtık bir çarıkla onurlarıyla ölerek bırakmışlardır. Sayın Kırkağaç Kaymakamım ve Sayın Kırkağaç Belediye Başkanım sizi bu Kuva-i Milliye şehidi efeye sahip çıkmaya onun burada neden yattığını herkese duyurmaya yolunun ve kabrinin Kuva-i Milliye anıtı olarak yapılmasına davet ediyorum.
Ve biz bir elin parmakları kadar, bu işe kendini adamış insanlar olarak, Kırkağaç sevgisiyle her türlü hizmete hazır olduğumuzu buradan bildiriyorum.
Saygı ve Sevgilerimle..
PELİN ÖZBERK
Saygı ve Sevgilerimle..
PELİN ÖZBERK
pelin hanım, bu güzel çalışmalar için tebrikler. bir milletin tarihini sadece tarih uzmanları yazmaz. sizin gibi kısıtlı imkanlarına rağmen kendi il ve ilçesinde yaptığı çalışmalarla hiçbir uzmanın ulaşamayacağı bilgileri açığa çıkaran araştırmacıların da çok büyük katkısı vardır. bu yüzden pes etmeden elinizden geleni yapmaya devam edin.