Yaşadığım her anı seni düşünerek ve seni anarak yaşamak istiyorum...
Ömür denilen şey uyurla, uyanıklık arasında geçen başı sonu belli zaman yolculuğu.
Bağlanmak ve sadece bulunduğun mekan için yaşamak nafile...
Geçen zamanın koşturan yılların sana bağlanmıyor...
Biriktirdiğini sandığın günlerin her an azalıyor...
Mayıs çiçeklerini, akasyalarını ve rengarenk açan, Haziran güllerini derliyor. İşte ilk yaz vazife büyük...
Çünkü gönül güzele meftun, güzeli sever ve güzele aşina...
İlk yaz fikrimizi yokluyor... Uyurla, uyanıklık arasında... Ve tefekkür kapılarını aralıyor ardınca uyanık mıyız uyuyanların inadına...
Kör olursa gözlerimiz suskun düşmez mi dilimiz?
Yalnız ve sakin dur! Uyuma
sana bir kapı daha güzele
aşkla bakarsa gözümüz ve illaki gönlümüz, uzunca bir zaman, mucizeye hamd ederek mukabil gelecek saniyelerimiz.
Bir saatlik tefekküre bir yıl biriktirmişcesine gönül akçemiz.
Mucizelere tanıklık etmek ve heybemize biraz daha yarınları doldurmak için uyanalım her günün yarınını düşünüp uyumayalım.
Mevsimlerce ve bizim için açılan kainat pencerelerinden içeri girip, asılları cennette olan numunelere bakıp şükredelim.
Üzeri kapalı derin ve karanlık bir dehlizden geçerken istesek de uyuyamayız. Bahar bahçemiz olsun diye ve bin kez yeniden güneşi görmek için uyanmak cennet arzumuzu bu dünya için değil ebedi alem için zikir fikir ve şükürle yeşertmeliyiz. Yaşadığımız her anı onu düşünerek yaşamalıyız.
Ve çok geç olmadan uyanmalıyız.
Hala uyuyor muyuz?
DENİZ MEVSİM
Ömür denilen şey uyurla, uyanıklık arasında geçen başı sonu belli zaman yolculuğu.
Bağlanmak ve sadece bulunduğun mekan için yaşamak nafile...
Geçen zamanın koşturan yılların sana bağlanmıyor...
Biriktirdiğini sandığın günlerin her an azalıyor...
Mayıs çiçeklerini, akasyalarını ve rengarenk açan, Haziran güllerini derliyor. İşte ilk yaz vazife büyük...
Çünkü gönül güzele meftun, güzeli sever ve güzele aşina...
İlk yaz fikrimizi yokluyor... Uyurla, uyanıklık arasında... Ve tefekkür kapılarını aralıyor ardınca uyanık mıyız uyuyanların inadına...
Kör olursa gözlerimiz suskun düşmez mi dilimiz?
Yalnız ve sakin dur! Uyuma
sana bir kapı daha güzele
aşkla bakarsa gözümüz ve illaki gönlümüz, uzunca bir zaman, mucizeye hamd ederek mukabil gelecek saniyelerimiz.
Bir saatlik tefekküre bir yıl biriktirmişcesine gönül akçemiz.
Mucizelere tanıklık etmek ve heybemize biraz daha yarınları doldurmak için uyanalım her günün yarınını düşünüp uyumayalım.
Mevsimlerce ve bizim için açılan kainat pencerelerinden içeri girip, asılları cennette olan numunelere bakıp şükredelim.
Üzeri kapalı derin ve karanlık bir dehlizden geçerken istesek de uyuyamayız. Bahar bahçemiz olsun diye ve bin kez yeniden güneşi görmek için uyanmak cennet arzumuzu bu dünya için değil ebedi alem için zikir fikir ve şükürle yeşertmeliyiz. Yaşadığımız her anı onu düşünerek yaşamalıyız.
Ve çok geç olmadan uyanmalıyız.
Hala uyuyor muyuz?
DENİZ MEVSİM
