Türk- İslam aleminin milli ve dini bayramları var.

Ramazan Bayramı da dini bayramlardan birisidir.
Bayramlara iki açıdan bakmak gerekir.

Birincisi; Büyüklerimiz açısından bayramla uzakların yakın olduğu küslerin barıştığı dargınlıkların bittiği kardeşliğin kazandığı gün olur bayramlar.

Babalar ve anneler kendilerini değil çocuklarını düşünürler bayramlıklar elbiseler yeni çoraplar ve   en önemlisi yeni ayakkabılar alınır. Gelsin bayram.

İkincisi; biz çocuklar açısından bakmak lazımdır.
Her şey bir yana yeni ayakkabılarımı başımın altındaki yastığın altına koyar öyle uyurdum.
Hatta geceleyin uyanıp, bakardım.

Bayram dört gözle beklenir. Yeni elbiseler giyilirdi.
Babalarımız ile camiye bayram namazına Sarıhoca Camisine gidilir.
Camimizde güzel bir gelenek vardı.
Namaz bitiminde bütün cemaat birbiriyle helalleşir ve bayramlaşılır.
Eve gelinceye kadar yolda gördüğümüz insanlar ile selamlaşılır.
Eve geldiğimizde rahmetli annelerimiz kahvaltıyı hazırlamış bizi bekliyor olurdu.

Kahvaltıdan sonra mahallemizde arkadaşlarımız ile toplanır komşularımızla bayramlaşmaya   çıkardık.
Kimler mi vardı?.
Ben Ahmet Aydemir, kardeşim Ayhan, “Eliflerin” Hayrettin Gezgin, “Bekçi Azizin” Ahmet Dereli ve Rahmetli Ali Osman Kesici, topluca ailelerimiz ziyaret edilir.

Komşularımız ziyaret edilir eller öpülür bazıları şeker ikram ederler kimisi de para verirlerdi.
Paraları harcamak için Bayram yerine gidilir.
Neresi mi şimdiki kapalı spor salonunun olduğu yer boştu.
O alana elle çevrilen dönme dolap vardı. Çeşitli oyuncaklar vardı.
En önemlisi güç gösterisi yapan bir genç vardı.

Üzerinden koskocaman kamyon geçerdi, sonrada kalkar sapa sağlam seyircileri selamlarım.
“Eeeee” dediğinizi duyar gibi oluyorum. Evet en önemlisi telde yürüyen cambazlar vardı.
Milleti gülmekten kırar geçirirdi.

Birde açık hava tiyatrosu vardı. Bütün insanlar toplanır can kulağı ile dinledi. 
Oyuncular bazen kahkaha atarak güler, bazen de göz yaşlarını tutamazlardı.
Velhasıl eski bayramları özledik.
Kirkagac. Net ailesi olarak herkesin Ramazan Bayramını tebrik ediyor, büyüklerin ellerinden ve küçüklerin gözlerinden öpüyorum.

Ahmet Aydemir