Çok değil birkaç yıl önce türlü bahanelerle sokakta kalmanın verdiği ufacık bir poşeti uçurtma, kutulardan araba yapma sevdasıyla sokakta kalmanın hazzı paylaşılmazdı.
Şimdi öylemi sizce gün kısa hayat zor.
Her türlü boş, beleş bir sürü zevksiz mesailere bulduğumuz vakti dua kapısını açan yeryüzünü ve gökyüzünü yoktan var eden alemlerin rabbi olan Allah’a ayırmıyoruz.
Düşmüşüz dünya derdine Taşkale’sine oğlandı, kızdı geçim derdindeydi derken ömür gelmiş geçmiş.
Ne kazanmış koyup giden bir bak.
Kuru kupkuru bir hayat. Artık dalında yaprak kalmamış, sulanacak ormanın yok. Peki ya Mevla’ya yüzün var mı aynaya baktın mı ?. Hangi sonbaharın yaprağısın sen artık.
Sararmışın nefsin elinden. Vakit dönme vaktidir, vakit çağrıya kulak verme vaktidir. Azap günü geldiğinde kuluna dünyada ne amel yaptın hangi hayrı işledin hangi hayra vesile oldun dediğinde verebilecek cevabın olmalı.
Nefsinin oyuncağı olmaktan kurtul artık. Dua et rabbine çünkü dua kurtuluştur. Dua’sız insan, kendi varlığı dâhil kâinattaki hiçbir varlığın varoluş sırlarını idrak edemeyen insandır.
Bu idraksizliğin içinden de, bigâneler çıkar, şükürsüzlük çıkar, tatminsizlik çıkar, inkar çıkar, kalbi gaflet çıkar, isyan çıkar...
Dualı hayat, onunla irtibatın asla koparılmadığı hayattır.
Onunla irtibat koparmanın, insanoğlu için asla taşınamayacak bir yük olduğunu bilerek o'na yönelişi terk etmeme hassasiyeti üzerine kurulan hayattır.
Dualı insan, rabbi ile iletişim kanallarını her daim açık bulundurma gayreti içindeki insandır.
Dua’sız insan, yüceliklere yönelik tüm kanallarını kapatmış olan insandır.
Rabbimizden niyazımız, kalbimizin zatına yönelik kanallarının her an açık olması, her an niyaz halinde bulunmak, her an rahmet kapılarına yönelik olmak, her an ilahi lütufların intizarı içinde yaşamaktır.
Rabbimiz dilimizi duadan, kalbimizi yakarıştan alıkoymasın. Amin
MUHARREM AYGÜN
Şimdi öylemi sizce gün kısa hayat zor.
Her türlü boş, beleş bir sürü zevksiz mesailere bulduğumuz vakti dua kapısını açan yeryüzünü ve gökyüzünü yoktan var eden alemlerin rabbi olan Allah’a ayırmıyoruz.
Düşmüşüz dünya derdine Taşkale’sine oğlandı, kızdı geçim derdindeydi derken ömür gelmiş geçmiş.
Ne kazanmış koyup giden bir bak.
Kuru kupkuru bir hayat. Artık dalında yaprak kalmamış, sulanacak ormanın yok. Peki ya Mevla’ya yüzün var mı aynaya baktın mı ?. Hangi sonbaharın yaprağısın sen artık.
Sararmışın nefsin elinden. Vakit dönme vaktidir, vakit çağrıya kulak verme vaktidir. Azap günü geldiğinde kuluna dünyada ne amel yaptın hangi hayrı işledin hangi hayra vesile oldun dediğinde verebilecek cevabın olmalı.
Nefsinin oyuncağı olmaktan kurtul artık. Dua et rabbine çünkü dua kurtuluştur. Dua’sız insan, kendi varlığı dâhil kâinattaki hiçbir varlığın varoluş sırlarını idrak edemeyen insandır.
Bu idraksizliğin içinden de, bigâneler çıkar, şükürsüzlük çıkar, tatminsizlik çıkar, inkar çıkar, kalbi gaflet çıkar, isyan çıkar...
Dualı hayat, onunla irtibatın asla koparılmadığı hayattır.
Onunla irtibat koparmanın, insanoğlu için asla taşınamayacak bir yük olduğunu bilerek o'na yönelişi terk etmeme hassasiyeti üzerine kurulan hayattır.
Dualı insan, rabbi ile iletişim kanallarını her daim açık bulundurma gayreti içindeki insandır.
Dua’sız insan, yüceliklere yönelik tüm kanallarını kapatmış olan insandır.
Rabbimizden niyazımız, kalbimizin zatına yönelik kanallarının her an açık olması, her an niyaz halinde bulunmak, her an rahmet kapılarına yönelik olmak, her an ilahi lütufların intizarı içinde yaşamaktır.
Rabbimiz dilimizi duadan, kalbimizi yakarıştan alıkoymasın. Amin
MUHARREM AYGÜN
ÖZLEM BAYHAN 10 Yıl Önce
bazen i̇nsanlara allahin varolduğunu i̇nsanlara hatirlatmak lasim o yuzden muharem beye teşekür ederi̇m herkesi̇n duasi kabul olsun
tahsin baysal 10 Yıl Önce
doğru söze ne denir ? güzel bir yazı